W Eucharystii Chrystus nieustannie ponawia dar z siebie, uczyniony na krzyżu.
OJCIEC ŚWIĘTY FRANCISZEK
Msza święta (Eucharystia)
Eucharystia jest pamiątką Paschy Chrystusa, to znaczy dzieła zbawienia wypełnionego przez Jego życie, śmierć i zmartwychwstanie. Dzieło to uobecnia się w czynności liturgicznej (KKK 1409). W rozumieniu tradycyjnej teologii, Eucharystia, będąc sakramentem wieńczącym wtajemniczenie chrześcijańskie uobecnia Misterium paschalne, jest objawieniem pełni Kościoła i jego jedności oraz antycypacją, zaczątkiem zapowiedzianej w Apokalipsie (Ap 19,7–9) eschatologicznej uczty zaślubin Baranka z jego Małżonką, wspólnotą Kościoła. Katolicy są na mocy pierwszego z przykazań kościelnych zobowiązani do uczestnictwa we mszy w niedzielę i święta nakazane. Łacińskie określenie ,,participatio actuosa,, oznacza raczej świadome, uobecniające uczestnictwo. Realizuje się ono w słuchaniu słów Piśma Świętego, odpowiedziach mszalnych i aklamacjach, postawach i gestach. Szczególnie zaś realizuje się ono przez śpiew i muzykę. Ale przede wszystkim liczy się wewnętrzne kontemplowanie tajemnicy ofiary mszy świętej.
Msze święte w dni powszednie w nashym kościele:
Każdego jutra Msze święte są w języku polskim. A każdego wiechora w języku ukraińskim. Każdej niedzieli o godzinie 12.00 Msza święta w języku polskim.
Święta nakazane:
(Msze św. według porządku niedzielnego).
Uroczystość Świętej Bożej Rodzicielki – 1 I
Uroczystość Objawienia Pańskiego – 6 I
Uroczystość Wniebowstąpienia przeniesiona na VII Niedzielę Wielkanocną.
Uroczystość Najśw. Ciała i Krwi Chrystusa (Boże Ciało).
Uroczystość Wniebowzięcia Najśw. M. Panny – 15 VIII
Uroczystość Wszystkich Świętych – 1 XI
Uroczystość Narodzenia Pańskiego – 25 XII
Pasterka – 24 grudnia o godz. 22.00
Msze św. i nabożeństwa okresowe:
Roraty – w Adwencie od poniedziałku do piątku o godz. ...
Gorzkie żale z kazaniem pasyjnym – we wszystkie niedziele Wielkiego Postu po Mszy św. o godz. ...
Droga krzyżowa – w każdy piątek Wielkiego Postu o godz. ...
Nabożeństwo majowe – przez cały maj po Mszy św. o ...
Nabożeństwo do Najświętszego Serca Pana Jezusa – przez cały czerwiec po Mszy św. o. ...
Nabożeństwo różańcowe – przez cały październik po Mszy św. o godz. ...
Nabożeństwo różańcowe za zmarłych (Wypominki) – w dni powszednie listopada po Mszy św. o ...
Msze św. w inne święta:
(według porządku niedzielnego)
II dzień Wielkanocy (Poniedziałek Wielkanocny)
II dzień Bożego Narodzenia (Św. Szczepana)
Święto patronalne (odpust):
Przenajświętszej Trójcy przypada w pierwszą niedzielę po Zesłaniu Ducha Świętego, a więc w 56 dniu po Wielkanocy. W Kościele katolickim święto zaliczane jest do uroczystości liturgicznych i obchodzone jest jako Uroczystość Najświętszej Trójcy, tzn., że chociaż obchodzone jest w okresie zwykłym - przyjmuje pierwszeństwo nad innymi dniami świątecznymi.Kolorem obowiązującym w liturgii jest biały. Główna Msza św. odpustowa w nashym kościele o godz. 11.00.
Odpust drugorzędny:
Męczeństwo św. Jana Chrzciciela które my wspominamy 29 sierpnia jest wyjątkowym zdarzeniem w życiu naszej wspólnoty parafialnej. 1728 - kościół został przebudowany w barokowym stylu toskańskim i konsekrowany na cześć Jana Chrzciciela (Ścięcia Świętego Jana Chrzciciela). Główna Msza św. odpustowa w nashym kościele o godz. 10.00.
Intencje mszalne są przyjmowane w zakrystii (czynna cały dzień). Przyjmujemy także na Msze św. gregoriańskie (odprawiane są w chas Wilkiego Postu oraz w chas Adwentu). Intencje na Mszę św. zbiorową (odprawianą codziennie) można składać także w zakrystii.
Sakrament pokuty i pojednania (spowiedź święta)
"Cóż jest lepszego, cóż cenniejszego od spowiedzi? Jezus ustanowił ją nie tylko po to, abyśmy mogli zyskać przebaczenie grzechów, ale także po to, abyśmy mogli ulżyć naszemu sercu." bł. Elżbieta od Trójcy Przenajświętszej (†1906)
Spowiedź to sakrament pokuty i pojednania. Jest powrotem do miłosiernego Ojca, od którego oddaliliśmy się z powodu grzechu.
SPOWIEDŹ ŚWIĘTA:
Uklęknij i pozdrów księdza słowami:
Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus.
Następnie przeżegnaj się:
W imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. Amen.
Ksiądz uczyni nad tobą znak krzyża, mówiąc:
Bóg niech będzie w twoim sercu, abyś skruszony w duchu wyznał swoje grzechy.
Odpowiedz:
Amen.
Przedstaw się:
Jestem... (kawalerem, panną, ojcem, matką itp.).
Ostatni raz spowiadałem się...
Rozgrzeszenie otrzymałem... (albo. nie otrzymałem
Pokutę odprawiłem... (albo: nie odprawiłem).
Na ostatniej spowiedzi zapomniałem wyznać że...(jeśli zapomniałeś jakiś grzech ciężki)
Od ostatniej spowiedzi obraziłem Pana następującymi grzechami:
Wyznaj teraz swoje grzechy.
Zakończ wyznawanie grzechów słowami:
Więcej grzechów nie pamiętam, za wszystkie szczerze z miłości do Boga żałuję i postanawiam się z nich poprawić. Proszę Boga o przebaczenie, a Ciebie, ojcze, o naukę i zbawienną pokutę.
Ksiądz może pouczyć spowiadającego się, a następnie naznacza pokutę I udziela rozgrzeszenia:
BÓG, OJCIEC MIŁOSIERDZIA,
KTÓRY POJEDNAŁ ŚWIAT ZE SOBĄ
PRZEZ ŚMIERĆ I ZMARTWYCHWSTANIE
SWEGO SYNA
I ZESŁAŁ DECHA ŚWIĘTEGO
NA ODPUSZCZENIE GRZECHÓW
NIECH CI UDZIELI PRZEBACZENIA
I POKOJU PRZEZ POSŁUGĘ KOŚCIOŁA
JA ODPUSZCZAM TOBIE GRZECHY
IMIĘ OJCA I SYNA, I DUCHA ŚWIĘTEGO
Odpowiedz:
Amen.
Następnie ksiądz może jeszcze dodać:
Wysławiajmy Pana, bo jest dobry.
Odpowiedz:
Bo Jego miłosierdzie trwa na wieki.
Ksiądz odpowie:
Idź w pokoju.
"Dlaczego nieczuli jesteśmy na dobrodziejstwa płynące z sakramentu pokuty? Dlatego, że nie poszukujemy tajemnicy miłosierdzia Bożego, które nie ma granic w tym sakramencie."
"Gdy idziemy się wyspowiadać, musimy zrozumieć, co w ten sposób zrobimy. Można powiedzieć, że wyjmiemy gwoździe ukrzyżowanemu Panu."
"Sakrament Pokuty – Bóg zdaje się zapominać o swej sprawiedliwości, by już jedynie miłosierdzie objawić."
"Wybaczać nam – to Jego największa przyjemność".
"W sakramencie pokuty udowadnia nam swe nieskończone miłosierdzie, zawiadamia nas o nim."
"Penitent powinien modlić się, by Bóg obdarzył jego kierownika duchowego koniecznym oświeceniem i łaską."
„W chwili rozgrzeszenia Bóg odrzuca za siebie nasze grzechy, to znaczy że je zapomina, unicestwia, że już nie powrócą nigdy.”
„Wiem, że samooskarżenie kosztuje cię krótką chwilę upokorzenia. Ale czy potępienie własnych grzechów jest rzeczywiście upokorzeniem?”
św. Jan Maria Vianney (†1859) - zwany Proboszczem z Ars
Sakrament pokuty i pojednania jest aktem liturgicznym, poprzez który chrześcijanin w postawie nawrócenia prosi o przebaczenie Boga i o pojednanie z Kościołem (KKK 1440). W katolicyzmie i w prawosławiu polega na wyznaniu grzechów przez wiernego, zwanego penitentem, duchownemu, zwanemu spowiednikiem. Według Katechizmu, ponieważ, zgodnie z tradycją judeo-chrześcijańską, odpuszczać grzech może tylko Bóg (por. Mk 2,7), Kościół rozumie swoje zadanie jako udział w misji niesienia przebaczenia, które Chrystus, Syn Boży, Bóg wszechmogący wyjednał ludzkości swoją krwią, przez swą mękę i zmartwychwstanie. Chrystus sam odpuszczał ludziom grzechy (por. Mk 2, 5; Łk 7, 48) i polecił, by Kościół czynił to w Jego imię (por. J 20, 21-23, KKK 1441).
W tradycyjnym rozumieniu katechizmowym sakrament pokuty:
,,...to sakrament w którym Pan Jezus przez usta kapłana odpuszcza nam grzechy po Chrzcie popełnione.''
Wyróżnia się tzw. pięć warunków dobrej spowiedzi:
-
Żal za grzechy.
-
Mocne postanowienie poprawy.
-
Szczera spowiedź.
-
Zadośćuczynienie Panu Bogu i bliźniemu.
Zgodnie z Katechizmem Kościoła Katolickiego (KKK 1491), sakrament pokuty składa się z trzech aktów penitenta oraz z rozgrzeszenia kapłana. Aktami penitenta są:
-
Żal za grzechy.
-
Spowiedź lub ujawnienie grzechów przed kapłanem.
-
Postanowienie wypełnienia zadośćuczynienia i czynów pokutnych.
Choć do istoty sakramentu spowiedzi należy nawrócenie i odpuszczenie wyznanych grzechów, to często służy on także przewodnictwu w sprawach sumienia, tzw. kierownictwu duchowemu. W parafiach sakrament celebrowany jest najczęściej w konfesjonale, który ma za zadanie oddzielenie się penitenta i udzielającego sakramentu od reszty wiernych i tym samym zapewnić tajemnicę spowiedzi.
Katolicy mają obowiązek przystąpienia do spowiedzi przynajmniej raz do roku oraz jeżeli popełnili grzech śmiertelny (przystąpienie do Komunii w stanie grzechu śmiertelnego jest świętokradztwem, a więc grzechem szczególnie ciężkim).
W obecnej praktyce duszpasterskiej przyjęła się spowiedź co miesiąc. W Polsce wiele osób spowiada się w pierwsze piątki każdego miesiąca. Zwyczaj ten pochodzi z tradycji przyjmowania wynagradzającej Komunii Świętej w pierwszy piątek miesiąca, która wynika z objawień
Św. Małgorzaty Marii Alacoque. Usłyszała ona m.in. od Jezusa: Przystępującym przez 9 z rzędu pierwszych piątków miesiąca do Komunii Świętej dam łaskę pokuty ostatecznej, że nie umrą w stanie niełaski ani bez sakramentów świętych, a to Serce Moje stanie się dla nich ucieczką w godzinę śmierci.
A ponieważ kiedyś uważano, że każda Komunia Święta musi być poprzedzona spowiedzią, ludzie zaczęli spowiadać się właśnie w pierwsze piątki miesiąca.
Częsta spowiedź z grzechów lekkich jest zalecana przez Kościół dla wszystkich wierzących. Przypomniał o niej np. Pius XII w encyklice Mystici Corporis Christi. "Przez [częstą spowiedź] bowiem wzmaga się poznanie siebie, rośnie pokora chrześcijańska, tępi się złe obyczaje, zapobiega się lenistwu duchowemu i oziębłości, oczyszcza się sumienie, a wzmacnia wola, zapewnia się zbawienne kierownictwo duszy, a wreszcie mocą tego sakramentu pomnaża się łaska.".
Wielu świętych spowiadało się co tydzień, m.in. Franciszek Salezy czy Josemaria Escriva. Cotygodniową spowiedź praktykował m.in. Jan Paweł II.
Sakrament małżeństwa
“ Bóg, który jest Miłością i stworzył człowieka z miłości, powołał go także do miłości. ”
(Katechizm Kościoła Katolickiego)
Sakrament małżeństwa sprawia, że miłość dwojga ludzi zostaje wzmocniona i uświęcona przez Boga, treść przysięgi małżeńskiej może stać się treścią ich życia.
